اصلی مصرف قابل توجه انرژی در ساختمان در دنیا (در ایران حدود 40% انرژی مصرفی سالانه کشور ) در سالهای اخیر موجب ایجاد تغییرات عمده و کاهش مصرف انرژی در بسیاری کشورها گردیده است. روش کاهش مصرف انرژی و عمدتاً سوختهای فسیلی و الکتریسیته بر سه اصل زیر استوار می باشد:
1- کاهش تقاضای انرژی با بکارگیری تمهیدات مختلف از جمله عایقکاری، بهرهگیری بهینه از انرژی خورشیدی، کنترل میزان تعویض هوا، بازیافت گرما، و ...
2- بکارگیری انرژیهای تجدیدپذیر از جمله انرژی خورشیدی، انرژی باد، انرژی زمین گرمایی، انرژی بیوماس و ...
3- استفاده از سیستمهای تبدیل انرژی بابازدهی بالا از قبیل مبدلهای حرارتی، سیستمهای روشنایی و ...
با بکارگیری اصول ذکر شده و اجرایی نمودن موضوع صرفهجویی مصرف انرژی در ساختمان انرژی موردنیاز اروپای مرکزی از حدود Kwh/m2.a 200 در دهه 1970 به کمتر از Kwh/m2.a 70 رسیده و ساختمانهای با تقاضای انرژی Kwh/m2.a 50 تا Kwh/m2.a 30 نیز ساخته شده که با سیستم بازیافت گرما تا Kwh/m2.a 15 نیز قابل دستیابی است.
ابتدا ساختمانهایی تحت عنوان Low Energy (با انرژی کم) ساخته شد و سپس ساختمانهایی تحت عنوان Zero Energy (با انرژی صفر) و سپس باعنوان Energy Plus ( با انرژی اضافی) احداث گردید. که دو نمونه اخیر به لحاظ امکانپذیر بودن ساخته شده و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمیباشد.
بکارگیری انرژی خورشیدی در این ساختمانها نقش محوری داشته است.
مبحث 19 مقررات ملی ساختمان:
صرفهجویی در مصرف انرژی
- روش کارکردی
- روش تجویزی
توصیهها در زمینه طراحی ساختمان، علاوه بر عایقکاری حرارتی:
- جهت گیری ساختمان
- حجم کلی و فرم ساختمان جانمایی فضاهای داخلی
- جدار نورگذر
- سایبانها
- اینرسی حرارتی جدارها: برای ساختمانهای با کاربری مسکونی و یا غیرمسکونی (استفاده منقطع یا دائم)
- تعویض هوا
بکارگیری سیستم های فعال خورشیدی-
-راهنمای مبحث نوزدهم مقررات بین ساختمان در رابطه با روشهای عملی عایقکاری حرارتی پوسته خارجی ساختمانها